Инконтиненција
Дали ви се случило понекогаш да „испуштите‘‘ неколку капки урина кога кивате, се смеете или кревате нешто тешко? Не сте единствени со овој проблем. Според некои статистики, во просек 10% од луѓето имаат проблеми со уринарна инконтиненција. Проблемите со слабоста на мочниот меур се почести кај жените отколку кај мажите. Иако уринарната инконтиненција е широко распространета, многу од засегнатите разговараат само со својот доктор. Сосема непотребно се создава табу од оваа тема. Во овој текст можете да дознаете што е инконтиненција, како настанува и што можете да направите во врска со неа.
Што е инконтиненција?
Уринарна инконтиненција е нарушена способност за задржување на урината или нејзино целосно отсуство. Од медицинска гледна точка, тоа е нарушување на мочниот меур при задржување на урината што може да има различни причини. Терминот „инконтиненција‘‘ доаѓа од латинските зборови: in (не-) и „continentia‘‘ (задржи).
Кога се јавува инконтиненција?
Слабоста на мочниот меур се јавува почесто кај жените во менопауза поради хормонални флуктуации. Сепак, оштетувањето на функцијата на мочниот меур се јавува на која било возраст, но многу почеста е појавата кај постарата популација и кај пациенти со деменција (т.н „функционална инконтиненција‘‘). Сепак, проблемите со нагонот на мокрење не мора да бидат хронична дисфункција. Можни се ублажувања на симптомите или целосно излекување.
Различни форми на инконтиненција?
Пропорциите на инконтиненција се индивидуални по природа и се движат од неколку капки до наплив на урина во волумен до 300 милилитри. Губењето на урина помеѓу 50 и 200 милилитри се смета за „умерена инконтиненција‘‘. Покрај тоа, уролозите разликуваат различни видови на инконтиненција според одредени карактеристики.
- Стресна уринарна инконтиненција: Поради „дефект‘‘ на сфинктерот, мускулот на уретрата, механички стрес (кревање товар, качување по скали, напад на кашлање или смеа) доведува до тоа да уретрата не е доволно затворена, па урината се цеди со движење во абдоминална празнина. Важно: Во оваа форма на инконтиненција, органската функција на самиот мочен меур не е нарушена. Проблемот е само „бегство на урина‘‘.
- Итна инконтиненција: Е резултат на неправилно функционирање на мускулите кои ја потиснуваат урината. Се јавува зголемена и честа потреба за мокрење, што едвај им дава време на заболените навреме да стигнат до тоалетот, додека пак, мочниот меур не е ни приближно исполнет.
- Надразнет мочен меур: Во овој случај итноста на мокрењето се јавува невообичаено често, особено ноќе, но се излачува само мала количина на урина. За разлика од итната инконтиненција, спонтаното губење на урината е доста ретко, имајќи предвид дека заболените имаат контрола над мочниот меур.
- Преливна инконтиненција: Тоа е уринарно нарушување во кое мочниот меур не е целосно испразнет. Како резултат на тоа, во кратки временски периоди постојано се губи мала количина на урина.
- Мешана инконтиненција: Постојат и форми на инконтиненција кои не се целосно јасни, а се јавуваат и кај мажи и кај жени. Во такви случаи, присутни се неколку од претходно опишаните предизвикувачи на инконтиненција.
Кои се причините за инконтиненција?
Во принцип постојат два органски предизвикувачи за горенаведените типови на инконтиненција: неправилна работа на уретерите, мускулите и нервните импулси кои предизвикуваат потреба за вршење нужда.
- Стресна уринарна континенција: Кога уретралниот сфинктер не работи правилно, мускулите на дното на карлицата се ослабени, како на пример за време на бременоста, како резултат на породување или прекумерна тежина. Се јавуваат и хормонски или органски промени поврзани со возраста.
- Итна инконтиненција: Има два вида. Кај „моторната‘‘ нагонска инконтиненција со хиперактивен мочен меур, постои недостаток на инхибиција на нервните импулси помеѓу мускулите на мочниот меур и мозокот, што често е предизвикано од невролошки заболувања. Во „сензорната‘‘ варијанта со пречувствителен мочен меур, пак, рецепторите во ѕидот на мочниот меур лажно го информираат мозокот дека мочниот меур е полн. Можни причини за тоа се инфекции на мочниот меур или камења, тумори, недостаток на естроген (жени) и зголемена простата (мажи).
Што да се прави во случај на инконтиненција?
Во многу случаи инконтиненцијата може да се спречи преку правилни мерки и здрав начин на живот.
Мерки за стресна уринарна инконтиненција
Целниот тренинг на карлицата помага во зајакнувањето на мускулите на сфинктерот кај жени со инконтиненција предизвикана од физички напор. Кај некои жени, матката лежи над мочниот меур поради породување или анатомски причини. Доколку е потребно, таквата состојба може да се коригира хирушки по консултација со доктор.
Доколку имате прекумерна тежина, нејзиното трајно намалување може да ви помогне бидејќи вишокот килограми го оптоварува карличниот под. Се препорачува здрав начин на живот со доволно движење и урамнотежена исхрана (за двата пола). Исто така, важно е да пиете многу течности, но да не одите во тоалет повеќе отколку што е потребно. Всушност, пречестото мокрење кога мочниот меур не е полн, може да ја интензивира инконтиненцијата.
Третман на итна инконтиненција
Во случај на итна инконтиненција во гореспоменатите варијанти, прво мора да се одреди вистинскиот предизвикувач, како што е невролошка или органска болест. Третманот со (медицински) терапии или хирушки интервенции може да го ублажи, па дури и да го отстрани стресот. Таканаречениот „тоалет тренинг‘‘ е добра поддршка. Под медицински надзор, ќе научите како подобро да го чувствувате мочниот меур и како свесно да го контролирате излачувањето на урината.
Магнезиум
Магнезиумот го нормализира преноснот на дразбите од нервите до мозокот и затоа може да има релаксирачки и антиспазмодичен ефект врз мускулатурата. Минералите како што е магнезиумот се добиваат како додатоци во исхрана. Природно е присутен, на пример, во семки од тиква, овесна каша, цели зрна и производи од соја (на пример, тофу или млечни производи) и во јаткастите плодови.
Инконтиненција кај жени: Производи за хигиена
Спонтаното истекување на урина е силен физички и психолошки товар кој го намалува квалитетот на секојдневниот живот. Ако се плашите да уринирате во јавност, имате непријатен мирис на урина или повеќе не се осмелувате да одите на места каде што нема тоалети во непосреда близина, инконтиненцијата може да ви предизвика социјална изолација. Не дозволувајте нагонот за мокрење да ве ограничи. Производите за хигиена за инконтиненција како што се хигиенските гаќички и влошките за инконтиненција ви пружаат сигурност и лек.
Хигиенски влошки: Многу жени (и мажи!) дискретно користат влошки или двојни гаќички. Ова е добро како привремена мерка за многу блага инконтиненција, но не е трајно решение од едноставна причина што урината и вискозната менструална крв течат поинаку. Обичните влошки не можат да ја впијат и апсорбираат урината толку брзо колку што е потребно, па затоа постои ризик од инфекции, воспаленија и непријатни мириси.
Влошки за инконтиненција: Наликуваат на хигиенските влошки, но нивното апсорбирачко јадро е специјално прилагодено на конзистентноста на урината, брзо ја апсорбира истата и спречува непријатен мирис. Постојат влошки за инконтиненција со различен степен на апсорпција.
Долна облека за инконтиненција: Слични според функционалноста со менструалните гаќички. Различни производители нудат женска и машка долна облека која апсорбира мириси со различен степен на впивање. Долната облека, се разбира, може да се пере, трае неколку години, ако се користи правилно, одржлива е, а ви заштедува и пари.
Панталони за инконтиненција: Друга опција, особено за тешка инконтиненција, се пантолоните за еднократна употреба. Тие имаат дури и подобра моќ на апсорпција од долната облека за инконтиненција.
Заклучок:
Инконтиненцијата кај жените и мажите е функционално нарушување кое во многу случаи може ефикасно да се лекува или барем да се ублажи. Предуслов за такво нешто е дефинирана состојба од медицинска страна како и примена на соодветни терапии во комбинација со здрав начин на живот. Средствата за хигиена помагаат при инконтиненција во секојдневниот живот.